Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Przez ostatnie dwadzieścia cztery godziny obszedłem całe Tokio. To była ucieczka. Przed jakąś nieuniknioną obecnością. Przed czymś, co usiłuje pożreć mnie w całości”.

Takiej książki z pewnością jeszcze nie czytałam! Pełna niepowtarzalnego klimatu unoszących się sekretów i robotycznych emocji. Dziwności, która na przestrzeni kolejnych rozdziałów staje się normalnością i skrupulatnie prowadzi czytelnika przez wszystkie tajniki, aby mógł w pełni zaangażować się w opowieść.

Ja od samego początku, aż do ostatniego zdania, czułam się tym zaintrygowana.

Tym bardziej, że John nie jest zwyczajnym bohaterem. Jego inteligencja wręcz powala, a geniusz technologii przejawia się na każdym kroku. Jednak nawet on nie jest idealny. Jego tajemnica to coś, czego sam wstydzi się przed samym sobą i co rzutuje na jego pewność siebie.

Poznając Neotnię w jego życiu coś się zmienia. A „zwykła” kelnerka intryguje go przy każdej okazji. To, co dzieje się między bohaterami to czysta poezja, która wykracza poza wszelkie ramy. Rodzące się uczucie, sekret, który wychodzi na światło dzienne i wszelkie dziwactwa są „takie ich”.

„Piękni lśniący ludzie” to powieść, która ukazuje świat w zakrzywieniu i sprawia, że nic nie wydaje się normalne. A przez to przyszłość wygląda wyjątkowo niestabilnie, barwnie i ciekawie. Świat wypełniony robotyką ukazuje naturę człowieka – jego zachowania, dostosowywanie się do nowych sytuacji i myślenia. Każda decyzja wiąże się albo z pochopnością bohaterów, albo wielkim rozmyślaniem, a emocje nigdy nie były mi bliższe niż ich rozważania. To próba akceptacji – siebie, innych i świata, w którym się żyje. Jestem pod wielkim wrażeniem, polecam!

[REKLAMA WYDAWNICTWO STORYLIGHT]

„Przez ostatnie dwadzieścia cztery godziny obszedłem całe Tokio. To była ucieczka. Przed jakąś nieuniknioną obecnością. Przed czymś, co usiłuje pożreć mnie w całości”.

Takiej książki z pewnością jeszcze nie czytałam! Pełna niepowtarzalnego klimatu unoszących się sekretów i robotycznych emocji. Dziwności, która na przestrzeni kolejnych rozdziałów staje się normalnością i...

„Milczałam, nie ufając własnym ustom. Mimo wszystko to one zdradzały to, co wymyślała głowa. Serce przyspieszyło, oddech uwiązł w gardle. Przytuliłam twarz do jego ręki, obracając ją nieznacznie, aby złapać więcej tego niesamowitego zapachu”.

Rebecca Yarros ma coś takiego w swoim piórze, co totalnie przyciąga mnie do jej książek. I chociaż w jakiś sposób wiedziałam, że ten tytuł rozwali moje serduszko i tak podjęłam się czytania. I to było piękne, bolesne, ale piękne!

„Każdym skrawkiem duszy” zabiera czytelnika w podróż pełną samotności, żałoby, cierpienia i bólu. Daje mu też odrobinę nadziei, gdy do gry wchodzi Josh, który strzeże głównej bohaterki niczym anioł stróż. Pokazuje jej, że jest dla niego ważna, że zrobi dla niej wszystko, aby jej tylko ulżyć i dać odrobinę szczęścia. To bohater, który od pierwszej chwili skrada serce i duszę. Zabiera ich cząstki ze sobą i już nie oddaje z powrotem. Ale cóż! Ja ich nawet nie chcę, ale mogłabym dostać kolejnych pięćset stron z historią tych bohaterów, proszę?

Ember miała jasno wyklarowany plan, który kawałek po kawałku legł w gruzach. Małe, chociaż dla niej wielkie, wydarzenia odciskały kolejne piętno na jej marzeniach. I chociaż ona sama musiała obrać zupełnie nowy kierunek, zyskała przy tym siłę i odwagę, której na początku jej brakowało. Jej metamorfoza jest piękna, chociaż pełna przeszkód, z którymi musi sobie poradzić.

Co zrobić, gdy nieproszone uczucia znajdą cię w momencie, gdy nie jesteś na nie gotowym? Sekrety, intrygi i miłość, piękna, chociaż momentami bolesna i obdzierająca duszę. Ta historia ma w sobie potężny ładunek emocjonalny! Polecam ♥

[REKLAMA MUST READ]

„Milczałam, nie ufając własnym ustom. Mimo wszystko to one zdradzały to, co wymyślała głowa. Serce przyspieszyło, oddech uwiązł w gardle. Przytuliłam twarz do jego ręki, obracając ją nieznacznie, aby złapać więcej tego niesamowitego zapachu”.

Rebecca Yarros ma coś takiego w swoim piórze, co totalnie przyciąga mnie do jej książek. I chociaż w jakiś sposób wiedziałam, że ten...

„Dla niej cały ten program mógł służyć temu, bym się w niej odkochał. Ale ja chciałem spędzić z nią tyle czasu, ile to tylko możliwe, i w ten sposób udowodnić jej, jak nam razem dobrze. Nie tylko jako najlepszym przyjaciołom, ale komuś więcej”.

„Fighting Hard For Me” to kolejna cudownie chwytająca za serce powieść, która ukazuje rozterki głównych bohaterów. Tym razem historia zaczyna się od przyjaźni. Cole i Sophie są dla siebie ważni. I oboje znajdują się na zupełnie różnych emocjonalnie strefach życiowych. Gdy ona myśli, że odkochała się w swoim najlepszym przyjacielu, on wyznaje jej miłość i koło się zatacza. Bo Cole pragnie pokazać Sophie jak wiele dla niego znaczy.

Ta historia jest z rodzaju tych słodkich, ale nie przesłodzonych. Relacja tej dwójki ma kierunek, który musi obrać, ale wszystko przychodzi im tak naturalnie (mimo pewnych intryg). Lubią spędzać ze sobą czas. Lubią ze sobą rozmawiać. Teraz muszą do tego dodać tylko romantyczne elementy.

To wydaje się najłatwiejszą, a zarazem najtrudniejszą rzeczą świata.

Bo serio, przecież oni są przyjaciółmi! I znaczą dla siebie tak wiele! Co może pójść źle?

Uwielbiam w relacji tej dwójki to, że mimo swoich uczuciowych rozterek są dla siebie wsparciem i oparciem. Towarzyszą sobie w trudnych chwilach życiowych. Czasem uciekają, ale wracają, bo czują się z dala od siebie po prostu źle. I to jest tak bardzo w tym wszystkim wyjątkowe. Oni są wyjątkowi. A ta historia po prostu piękna! Polecam ♥

[REKLAMA WYDAWNICTWO JAGUAR]

„Dla niej cały ten program mógł służyć temu, bym się w niej odkochał. Ale ja chciałem spędzić z nią tyle czasu, ile to tylko możliwe, i w ten sposób udowodnić jej, jak nam razem dobrze. Nie tylko jako najlepszym przyjaciołom, ale komuś więcej”.

„Fighting Hard For Me” to kolejna cudownie chwytająca za serce powieść, która ukazuje rozterki głównych bohaterów. Tym razem...